ÖĞRENEN LİDER ÖĞRETMEN

Öğrenmedeki Farklılıklar

Günümüz öğretmeni, öğrencilerin öğrendikleri yolların çok çeşitlilik gösterdiğini bilir. Bireysel öğrencilerin, etkin öğretim yoluyla oluşturulabilecek ve geliştirilebilecek belli zayıf ve güçlü yönleri vardır.Teknolojiyle proje tabanlı öğrenme, öğrencilerin daha iyi düşünürler ve daha bağımsız öğrenenler olmalarına yardımcı olmak için güçlü yönlerini kullanmanın etkili bir yoludur.

 Ancak, öğrencilerin kişisel öğrenme biçimlerini kullanmalarına olanak sağlayan proje çalışmaları, üst düzey düşünmeye doğrudan giden bir yol değildir. Sığ ve yüzeysel düşünceyi yansıtan ürünler oluşturmak mümkündür (Ennis, 2000). Ancak, projelerde bireysel öğrenme biçimlerine hitap  edildiğinde, seçimle ilgili motive edici faktörler, düşünme becerilerini bireysel öğrenme biçimleri bağlamında öğretmenin, öğrencilerin bunları öğrenme olasılığını arttırdığını ileri sürer.

 Teknolojinin projelerde kullanımı, öğrencilerin nasıl öğrendiklerine yönelik seçimler yapmalarına     yönelik fırsatlar da verir, ki bu da kendi öğrenme biçimlerinin güçlü yönlerinden yararlanmalarına izin   verir.  Videolar, slayt gösterileri, yayımlar ve müzik besteleri oluşturmak için yazılım ve     donanımları kullanmak, öğrencilerin düşünme becerilerini ve konu içeriğini, yetenek ve ilgilerini  tanıyan biçimlerde öğrenmelerine yardımcı olabilir.

 Görsel, Duyuşsal, Kinestetik Öğrenme biçimleri

Farklı öğrenme biçimlerini belirlemenin en basit ve yaygın yolu, duyulara dayanır. Yaygın bir biçimde VAK modeli olarak adlandırılan bu system, öğrenenleri görsel, duyuşsal ya da kinestetik olarak tanımlar. Görsel öğrenenler, en etkin biçimde görsel bilgileri işlerler, duyuşsal öğrenenler en iyi duyma yoluyla öğrenirler ve kinestetik/dokunsal öğrenenler dokunma ve hareket yoluyla öğrenirler. Özel Teşhise Yönelik Çalışmalar tarafından yapılan bir çalışma, ilkokul ve ortaokullardaki tüm öğrencilerin %29’unun görsel öğrenenler olduğunu, %34’ünün görsel araçlarla öğrendiğini ve %37’sinin kinestetik/dokunsal biçimlerde en iyi öğrendiğini bulmuştur (Miller, 2001).

G-D-K Öğrenme biçimleri

Öğrencilerin tercih ettikleri öğrenme biçimlerini belirlemelerine yardımcı olacak birçok çevrim içi  envanter ve anket vardır.  Çoğu bilimsel olarak güvenilir olmamasına rağmen, öğrenme  tercihlerine yönelik bir kavrayış sağlarlar. Ancak, öğretmenler, öğrencilerin öğrenme biçimlerine yönelik kendi değerlendirmelerine güvenmede tedbirli olmalıdırlar. Araştırmacılar Barbe, Milone ve Swassing (aktaran Cotton, 1998), öğrencilerin tercihlerinin ille de en güçlü oldukları alanda olmadığını iddia ederler. Ek olarak, tüm öğrenme biçimleri, ille de tüm içerikler için uygun değildir. Bunu tartışan birisini izlemeyerek ya da dinlemeyerek araba kullanma hakkında birşeyler öğrenmek mümkün olabilirken, pek azımız, kayda değer derecede pratik öğrenme deneyimi olmayan insanlarla bir otomobilde yolda olmak isteriz. Duyusal öğrenme biçimlerine dayanarak öğretme metodları seçmek, konuya dair derin bilgi ve iyi öğretmen kıyaslaması gerektirir.

Sol Beyin/Sağ Beyin Öğrenme Farklılıkları

Bireysel öğrenme biçimlerini kategorilere ayırmanın bir diğer yöntemi, beyin yarı küreleridir  Asselin  ve Mooney (Miller’de belirtilmiş, 2001) öğrenenleri ya sağ beyin, evrensel ya da sol beyin, analitik olarak tanımlamıştır. Genel olarak, evrensel öğrenenler ‘ nesneleri bir bütün olarak algılarlar, kavramlar arasında kapsamlı, genel ayrımlar yaparlar, insane yönelmişlerdir ve materyalleri toplumsal bağlamda öğrenirler’ (sayfa 3).  Diğer  taraftan, analitik öğrenenler, ‘nesneleri bir bütün olmaktan ziyade parçalar halinde algılarlar ve bilgi ve kavramlar üzerine yapı ya da kısıtlamalar koyarlar’ (Miller, 2001, sayfa 3).

Bireylerin yeni ve zor bilgiler üzerine nasıl yoğunlaştıkları ve bunları nasıl hatırladıkları, bilişsel işleme stillerinin evrensel ya da analitik oluşuyla ilgilidir. Bazı öğrenciler, bilgiler adım adım, kavramsal anlamaya doğru ilerleyen sıralı bir yapıda sunulduğunda daha kolay öğrenirler. Diğerleri, önce kavramı anladıklarında ve daha sonra detaylara yoğunlaştıklarında ya da bilgi, deneyimleriyle alakalı ve örnek ve grafiklerle dolu komik bir hikaye ya da anekdotla sunulduğunda daha kolay öğrenirler (Dunn, 1995, sayfa 18).

Beyin Yarıküreleri

Sol Beyin:  Analitik, mantıklı, sıralı, adım adım, akılcı, parçadan bütüne

Sağ Beyin:  bütünsel, rastgele, sezgisel, öznel, birleştirici

Çoklu Zeka

Öğrenme biçimleri ve Düşünme Becerileri

Karar vermek için önsezi, duygu ve sezgilere dayanan bir öğrenci, varsayımların dikkatli analizini ve kanıtların akılda tartılmasına fazlasıyla değer veren bir öğrenme sürecinin değerini fark etmede zorluk çekebilir. Diğer taraftan, doğrusal düşünme ve iddiaların mantıklı incelemesinde rahat olan bir öğrenci, evrensel, bağlantılı düşünmeyi aşırı zor bulabilir. Her durumda, bireyler farklı bağlamlarda farklı öğrenme ve öğretme stilleri sergiler ve bilgiyi işlemenin yeni, güvenilir bir yolunu dahil etmek, kişinin yaşamda akıllıca kararlar alma yeteneğini geliştirebilir. Tüm öğrencilerin olabilecekleri en iyi düşünürler olmasına yardımcı olmak, sadece iyi düşünmenin ne olduğuna dair fikirlerimizi genişletmeyi değil, aynı zamanda başta garip ya da rahatsız görünebilen düşünme stratejilerini kullanmanın yararı konusunda öğrencileri ikna etmenin yollarını bulmayı gerektirir.

Sınıfta: Öğrenme Biçimleri İş Başında

Referanslar

Campbell, B. (2003). The naturalist intelligence. Seattle, WA: New Horizons for Learning. www.newhorizons.org/strategies/mi/campbell.htm*

 Cotton, K. (1998). Education for lifelong learning: Literature synthesis. ED 422608. Washington, DC: OERI.

 Dunn, R. (1995). Strategies for educating diverse learners. Bloomington, IN: Phi Delta Kappa.

 Ennis, R. H. (2000). Goals for a critical thinking curriculum and its assessment. In A. L. Costa (Ed.), Developing minds: A resource book for teaching thinking, (pp. 44-46). Alexandria, VA: ASCD.

 ERIC (1996). Multiple intelligences: Gardner's theory. ED 410226. Washington, DC: OERI.

 Gardner, H. (1993). Multiple intelligences: The theory in practice. New York: Harper Collins.

 Miller, P. (2001). Learning styles: The multimedia of the mind. ED 451340.

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...